ارزیابی ردپای آب و کارایی مصرف آب در محصول برنج در راستای پایداری
آذر شیخ زین الدین 1*، حامد قیاسی 2
0010/5/ 0011 تاریخ پذیرش: 6 /9/ تاریخ دریافت: 2
-0 استادیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
-2 دانشجوی دکتری گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
*مسئول مکاتبه: Email: azeinoddin@shirazu.ac.ir
چکیده
اهداف: برنج پس از گندم مهمترین نقش را در تغذیه انسان دارد. علیرغم اهمیت حیاتی این محصول، مصرف بالای آب و
بحران آب در کشور، پایداری کشت این غله را با مشکلات زیادی روبه رو کرده است . از اینرو، هدف از انجام این مطالعه
بررسی ردپای آب برنج و کارایی مصرف آب در بین استانهای کشور به منظور حرکت به سمت پایداری کشت میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه، به منظور محاسبه کارایی مصرف آب در تولید برنج از شاخص ردپای آب استفاده شد.
برای این منظور ابتدا اجزای ردپای آب برای استانهای کشور محاسبه و سپس کارایی مصرف آب محاسبه شد.
یافتهها: نتایج محاسبه ردپای آب نشان داد که کمترین ردپای آب آبی مربوط به استانهای مازندران و گیلان و بیشترین
ردپای آب آبی مربوط به استانهای خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان میباشد. همچنین بیشترین و کمترین مقدار
ردپای آب سبز بهترتیب مربوط به استانهای گیلان و خراسان جنوبی میباشد. نتایج محاسبه کارایی مصرف آب نشان
1( و سیستان / 1( بالاترین کارایی و استانهای خراسان جنوبی ) 035 / 1( و گیلان ) 022 / داد که استانهای مازندران ) 500
1( کمترین کارایی را در مصرف آب دارند. / بلوچستان ) 070
نتیجهگیری: با مقایسه اجزای سازنده ردپای آب در بین استانهای کشور مشاهده می شود که سهم ردپای آب آبی،
1 درصد است. همچنین کل ردپای آب – 6 درصد و 05 – 05 درصد، 25 – خاکستری و سبز از کل ردپای آب به ترتیب بین 53
کشور در دامنه 0951 و 2751 مترمکعب بر تن بدست آمد. بنابراین ضروری است کشت برنج در استانهای با نیاز آبی
بالا متوقف شود.
واژههای کلیدی: برنج، ردپای آب آبی، ردپای آب سبز، ردپای آب خاکستری، کارایی مصرف آب